PARIS
Zevkli bir şehir turu. Paris, bir anlığına bile olsa ziyaretçileri hayatı pembe gözlüklerle görmeye teşvik eder.
New York’a taşınmadan önce yaklaşık 15 yıl boyunca Paris’te yaşadım. Tokyo’dan Paris’e taşındığım yaz bit pazarından aldığım bisikletle yazları boşalıp tenhalaşan kentin her yanını gezdim. Birkaç yıl kadar Île Saint-Louis’de sevimli bir stüdyo dairede oturdum, ardından Palais-Royal’in bahçelerinin yanında güzel mi güzel başka bir Paris apartmanında yaşadım. O bahçede sıra sıra uzanan tilleuls (Ihlamur ağaçları) ve marronniers rouges (kızıl kestane ağaçları) gölgesinde geçirdiğim günler ve akşamları tarif edemem. Halen de en sevdiğim, en huzurlu sığınağım olarak aklımdadır.
Chez Georges
Taze malzemelerle hazırladıkları Fransız mutfağının klasiklerini sunan Chez Georges’u bulmak için birkaç dakika boyunca Place des Victoires’a doğru yürüyün. Bu sakin lokanta 25 yıl boyunca benim uğrak yerim oldu.
Bourse de Commerce
Passage Véro-Dodat’ya yakın bir konumda yeni bir eklenti de Bourse de Commerce - Pinault Collection adındaki müze. Ünlü Japon mimar Tadao Ando eski borsa binasını renove ederek yeniden hayata döndürdü. Bouroullec kardeşler tarafından döşenen iç mekânda, gün boyunca tavandan süzülen ışık sıradışı biçimde yuvarlatılmış duvarlara düşen etkileyici gölgeleriyle görülmeye değer.
Seine nehrine doğru yürümeye devam edin. Nehir kıyısının en gözde yerlerinden biri çıkacak karşınıza: Cour Carré. Mimari detayları çok güzel. Kare şeklindeki bu avlunun ortasında oturmayı çok severim. Gece geç saatlerde, ortalık neredeyse tamamen boşaldığında Louvre manzaralı Café Marly’e gidip oturmayı da severim. 30 yıl önce açıldığı için biraz modası geçmiş olsa da hala çok romantik bir yer olmayı sürdürüyor.
Cafe Marly
Louvre
Paris’te Beaux-Arts akademisinde mimarlık ve güzel sanatlar okurken nehrin sol yakasında Saint-Germain-des-Prés civarında çok vakit geçirdim. Benim öğrenciliğimden bu yana pek değişmemiş. Flore’de Palette’de takılırdım ya da Saint-Sulpice kilisesinin önündeki cafénin terasında oturup çalan çanları dinlerdim.
Saint Germain’de yapacak çok şey var. Boulevard Raspail’de kurulan marché biologique’i (organik gıda pazarı) dolaşmak, Lutetia Otelinin spasından randevu almak, Le Bon Marché mağazasında alışveriş yapmak veya sanatçının atölyesini görmek için 14. semtte güzel bir binaya taşınan Giacometti Vakfını ziyaret etmek.
Musee Picasso
Giacometti demişken, ilham ararken Picasso Müzesi ve Atelier Brancusi’yi gezmeyi de severim.
Otel olarak yeni gözdem 1. semtte bulunan Château Voltaire. Thierry Guiller’in sahip olduğu otelin içini Frank Durand tasarlamış. Zevkli seçilmiş mobilyalar ve sanat eserleriyle döşenmiş mekanda şık ama rahat bir his yaratılmış.
Hermes
Saint-Roch’a sırtımı vererek Rue Saint-Honoré caddesinden yukarı Hermès mağazasına doğru yürürüm. Bugünlerde turistlerle dolup taşmasına karşın tam bir klasik olmaya devam ediyor. Biraz ötesinde Alaïa bir butik açmak üzere. Comme des Garçons ise birkaç blok ötede dev bir mağaza açtı. Tokyo’nun Aoyama semtindeki gibi büyük ve eğlenceli bir mağaza. Yorulursam Toraya’da durup Japon tatlılarından atıştırır, bir fincan yeşil çay içerim.
