1969’un bahar ayları… David Bowie’nin erken dönem yıllarındayız. Kendi adını verdiği ilk albümü iki yıl evvel çıkmış, plak şirketiyle bağlarını yeni koparmış ve ‘pop’tan uzaklaşıp biraz nefes almak istiyor. O dönemki kız arkadaşı Hermione Farthingale ve John Hutchinson ile birlikte sakin bir ‘folk’ müzik grubundan bugüne kalan bir demo kayıt, nihayetinde bu sene gün yüzü gördü: The ‘Mercury’ Demos.

Bowie o dönem 22 yaşında. Cebindeki diğer personaları dünyaya henüz salıvermemiş, kurşun kalemi ve mızıkasıyla hiç olmadığı kadar haşır neşir; huzurlu ve kırılgan.

O dönem yazdıkları, ev ortamında, ‘demo’ formatında kaydediliyor; tarihteki ilk “Space Oddity” kaydı da bu döneme denk düşüyor ki “The ‘Mercury’ Demos” albümünün en güzel hoşluklarından biri de bu. “Janine”; “Conversation Piece” ve “Love Song” ise demo kayıtlardan oluşan bu albümün diğer güzellikleri. “When I’m Five”; Bowie’nin kendi ağzından ufak bir çocukluk anısı dinlemek gibi; yıllardır görmediğiniz bir yüzüne hiç olmadığı kadar yakından bakmış gibi hissediyorsunuz.

Kayıt sırasında yan odadan gelen seslerin, ekibin kendi arasında dönen geyiklerin, hatta sigara molaların bile olduğu haliyle bırakılması ‘demo’ kayıtlarına, ‘dokümanter’ bir tat katıyor; bir kaydı en ham haliyle dinlemenin en hoş kısmını anımsatıyor.