KARANLIĞIN DİBİNDEN YÜKSELEN O GÖKKUŞAĞININ ALTINDA

Ne 937 hafta boyunca Billboard 200 listesinde kalması, ne yayınlandığı 1973 yılından bugüne sayısız müzisyeni, yazarı, yönetmeni başka bir yerinden yakalayıp tutması… Rakamlar, istatistikler Pink Floyd’un ‘Dark Side of The Moon’ plağının ehemmiyetini anlatmak için hep kısa kaldı. İçinde en az birkaç şiir kitabı, bir düzine kısa metraj kısa film, sürüyle isimsiz kahraman ve insanlık tarihi boyunca eskimeyecek, yıpranmayacak bir manifesto barındıran bir kayıt; her notası insanın karanlığını ve o karanlığın en dip noktasından yükselen gökkuşağını hatırlatan bir düzenleme. Stanley Kubrick’in ‘2001: Uzay Macerası’ ile sinemada yarattığı etkiye benzer bir sonuç. Bir film tek başına ‘sinema’ algısını nasıl değiştirdiyse, ‘Dark Side of The Moon’ da aynı şekilde müziğe olan bakışı değiştirdi. Gözler kapalı dinlenildiğinde, ruhu tamamen Pink Floyd’un kollarına bırakma cesareti gösterildiğinde, tuhaf büyülü bir tür meditasyon seansında bulabiliyor insan kendini. 42 dakikalığına bilinçaltının kirli köşelerinde korkusuzca volta atıyor, aşkı, nefesi, zamanı, gün doğumun ve ölümü hissedebiliyorsunuz. Hepsi içimizde. Hepsi ayın o karanlık yüzünde.